از مدل های الکتروفیزیولوژیکی سلولی برای بررسی و شبیه سازی رفتار الکتریکی سلول استفاده می گردد. این مدل ها با در نظر گرفتن مشخصات سلول، کانال ها و جریانات یونی موجود در غشاء سلول ارایه می شوند. هدف از انجام این تحقیق ارایه یک مدل کمینه برای سلول عضله صاف معده است. در این مقاله با استفاده از روش تجزیه و تحلیل حساسیت، معادله جریان کلی سلول معده بر مبنای رویکرد یوه و همکاران از سلول روده بزرگ به دست آمد و سپس با شناسایی جریان های موثر یونی و حذف جریانات یونی غیر موثر، مدل کمینه حاصل گردید. برای ارزیابی مدل کمینه از معیار نقاط شاخص منحنی موج آهسته سلول (پتانسیل شروع، حداکثر پتانسیل نیزه، حداقل پتانسیل دره، حداکثر پتانسیل کفه و پتانسیل استراحت) و معیار مدت زمان پتانسیل عمل 10، 50 و 90 منحنی موج آهسته سلول استفاده گردید. سپس این مقادیر با منحنی موج آهسته در حالت فیزیولوژیک سلول عضله صاف معده مقایسه شد. سرانجام، مدل کمینه به دست آمده دارای انطباق قابل قبولی با مدل فیزیولوژیکی بود. به طوری که بیشترین اختلاف نقاط شاخص در هر دو حالت مربوط به حداکثر پتانسیل نیزه با 21/2 میلی ولت و بیشترین اختلاف مدت زمان پتانسیل عمل 10 برابر با 9 میلی ثانیه بود. نتایج به دست آمده از خروجی دو مدل سلول عضله صاف معده (حالت فیزیولوژیک و حالت کمینه) رفتار تقریبا مشابهی در نمودار موج آهسته را از خود نشان دادند.

داروهای بی حس کننده موضعی در غلظت های بالا باعث اختلال و مهار در انتقال پیام عصبی در آکسون اعصاب محیطی می شوند. مپریدین، یک اپیویید فنیل پیریدینی است و وقتی که مستقیما بر روی اعصاب محیطی به کار می رود، علاوه بر اثرات سیستمیک اپیوییدی همچنین اثرات شبیه بی حس کننده موضعی نیز نشان می دهد. مپریدین موجب القای بی حسی و مهار پتانسیل های عمل می شود. اثرات بی حسی موضعی مپریدین هم در بالین و هم در مطالعات آزمایشگاهی نشان داده شده است. از نظر بالینی، مپریدین می تواند بی حسی قابل توجهی در سطح نخاع ایجاد نماید. اکثر بررسی های پیشین در مورد اثرات مپریدین بر هدایت عصبی بر اساس نمونه های عصبی محیطی انجام شده است و نتایج متناقضی به دست آمده است. در بررسی حاضر، اثرات مپریدین بر جریان های یونی که اساس تحریک پذیری نورون ها می باشند، با استفاده از روش های کلمپ جریان و ولتاژ دو الکترودی مورد مطالعه قرار گرفته است. نورون F1 حلزون باغی به مپریدین با افزایش معنی دار دامنه قله و طول مدت پتانسیل عمل تحت شرایط کلمپ جریان، پاسخ می دهد. آزمایش های کلمپ ولتاژ نیز نشان داد که مپریدین جریان های ماکروسکوپی یونی رو به داخل را کاهش و جریان های رو به خارج سریع پتاسیمی را افزایش می دهد. روی هم رفته، نتایج ما نشان می دهد که مپریدین از طریق کاهش جریان های رو به داخل و افزایش جریان های رو به خارج سریع باعث کاهش تحریک پذیری سیستم عصبی Helix می شود.

این مقاله به اندازه گیری تجربی سرعت لحظه ای باد یونی تولید شده توسط عملگر پلاسمایی تخلیه سد دی الکتریکی(DBD)  در محیط هوای ساکن با فشار اتمسفریک می پردازد. یک مطالعه پارامتریک برای افزایش سرعت باد یونی القایی توسط عملگر DBD انجام شده است. مشخصات الکتریکی و مکانیکی این عملگر در شرایط مختلف مطالعه شده است. هدف اصلی این کار کمک به بهینه سازی پارامترهای هندسی و الکتریکی برای فراهم کردن باد یونی موثرتر در کنترل جریان می باشد. پروفیل های سرعت متوسط باد یونی القایی نشان می دهد که با افزایش فرکانس تحریک موقعیت سرعت ماکزیمم به سطح نزدیکتر می شود. همچنین نتایج این تحقیق بیان می کنند که عملگرهای پلاسمایی DBD گردابه هایی در همان فرکانس تحریک ولتاژ اعمال شده تولید می کنند. با افزایش درصد سیکل کاری، قدرت گردابه های شسته شده از عملگرها نیز افزایش می یابد. بر خلاف کارهای مشابه در این زمینه، این مطالعه رفتار غیردائمی موج ورودی به عملگر پلاسمایی را بررسی می کند.

باتری های لیتیوم-یونی به دلیل داشتن چگالی بالا برای ذخیره سازی انرژی و توان در ایستگاه های شارژ سریع، کاربرد فراوانی دارند. نحوه شارژشدن باتری های لیتیومی بسیار حائز اهمیت است؛ چرا که ساختار آنها به گونه ای است که به گرما بسیار حساس هستند. زمانی که از شیوه های شارژ سریع برای شارژ باتری ها استفاده می شود، گرمای قابل توجهی تولید می شود که این گرما ناشی از تلفات اهمی باتری و واکنش های داخلی آن است. شارژ سریع، زمان شارژشدن باتری را به شدت کاهش می دهد؛ اما ممکن است به ساختار آن آسیب بزند. شیوه های مختلفی برای شارژ سریع ارائه شده که هر یک، مزایا و محدودیت های خود را دارند. با اعمال تغییراتی در شیوه شارژ جریان ثابت چندمرحله ای تلاش شد تا علاوه بر کاهش زمان شارژشدن، از آسیب دیدن باتری جلوگیری شود. این شیوه بهبودیافته قادر است تا در حالت هایی که اثرات دمایی قابل دفع باشد مانند زمانی که سیستم تهویه وجود دارد، زمان شارژ را تا حد امکان کاهش دهد.

گروه سینوسی - دهلیزی قلب پستانداران از نقطه نظر بافتی و الکتروفیزیولوژیک یکنواخت نیست. تفکر وتحقیق در زمینه جریانهای یونی که موجب تفاوت درفعالیت الکتریکی می شود به تازگی شروع شده است یکی از جریانهای یونی که به نظر می رسد درمرکز گره سینوسی - دهلیزی در پتانسیل عمل نقش داشته باشد جریان یونی گذرای کلسیمی IcaT می باشد که در این مطالعه تاثیر مسدود کردن جریان مذکور برفعالیت پیس میکری نواحی محیطی و مرکزی 9 نمونه از گروه سینوسی - دهلیزی قلب سالم و دست نخورده خرگوش توسط 40 میکرومولار نیکل و به مدت 30 دقیقه مورد بررسی قرار گرفت. درهمه موارد نیکل تغییر معنی داری را بر مختصات شکل پتانسیل عمل درناحیه مرکزی و در ناحیه محیطی نشان نداد. این احتمال وجود ارد که تحت شرایط فیزیولوژیک جریان یونی گذرای کلسیمی یا IcaT در هر دو ناحیه مذکور غیر فعال باشد. همچنین ممکن است گفته شود که جریان مورد بحث در مرکز مهم اتس اما در حضور نیکل خاصیت پیس میکری شیفت پیدا کرده و اثر نیکل پنهان می گردد.

استفاده از جریان های یونی حاصل از احتراق، یکی از جدیدترین شیوه های مورد استفاده در سیستم های مدیریت موتور است، به گونه ای که امروزه از این سیگنال در موتورهای احتراق داخلی برای کنترل عامل هایی مانند نسبت هوا به سوخت، آوانس جرقه، کوبش، احتراق ناقص و ... استفاده می شود. از این رو بررسی عامل های موثر بر این سیگنال با اهمیت است چرا که ضعف سیگنال باعث ضعف آشکارسازی و در نتیجه عدم استفاده بهینه از سیگنال می شود. در این مقاله عامل های موثر بر جریان های یونی حاصل از احتراق در موتورهای اشتعال جرقه ای مورد بررسی قرار می گیرند. عامل هایی که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته اند از جمله عامل هایی هستند که بر پارامترهای عملکردی موتور تاثیر گذارند. عامل هایی مانند: دما، نسبت هوا به سوخت، نوع سوخت، بار موتور، بازخورانی محصولات احتراق (EGR)، رطوبت هوا، رسوب گیری و فرسودگی شمع.

سابقه و هدف: گره سینوسی - دهلیزی قلب پستانداران از نقطه نظر بافتی و ویژگی الکتروفیزیولوژیکی یکنواخت نیست. تفاوت های ناحیه ای در شکل مختصات پتانسیل عمل بخوبی شناخته شده است. یکی از دلایل احتمالی تفاوت در شکل مختصات پتانسیل عمل تفاوت در وجود جریان های یونی در این نواحی متفاوت است. در این راستا تصور بر این است که جریان یونی if در ایجاد شیب پیس میکری پتانسیل عمل گره سینوسی - دهلیزی ایفای نقش می کند. مواد و روش ها: در بررسی حاضر این فرضیه با مسدود کردن جریان مذکور مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا از نواحی مختلف گره سینوسی - دهلیزی سالم و دست نخورده ثبت فعالیت های داخل سلولی پتانسیل عمل به عنوان کنترل و بدون مصرف سزیم توسط میکروالکترود شیشه ای انجام شد و فاکتورهای 9 گانه مختصات پتانسیل عمل اندازه گیری گردید. سپس به مدت 20 دقیقه از 2 میلی مولار سزیم جهت مسدود کردن جریان یونی if استفاده شد و مجددا فاکتورهای مذکور اندازه گیری شد. یافته ها: سزیم به طور معنی داری (P<0.05) موجب کاهش شیب پیس میکری از 1±20 به 1±4 میلی ولت بر ثانیه در ناحیه محیطی، از 4±32 به 2±17 میلی ولت بر ثانیه در ناحیه بینابینی و از 3±49 به 36±4 میلی ولت بر ثانیه در ناحیه مرکزی گروه سینوسی - دهلیزی گردید. همچنین سزیم در 21 نمونه موجب کاهش فعالیت خودبخودی پتانسیل عمل در مقایسه با حالت کنترل شد. سزیم بر سایر فاکتورها تاثیر معنی داری نداشته است. نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد میزان جریان یونی if در نواحی مختلف گره سینوسی - دهلیزی یکسان نبوده و در ناحیه محیطی بیشتر از ناحیه مرکزی است.